Met het paasweekend voor de deur, en het prachtige weer waar iedereen met volle teugen van geniet, kriebelt het lentegevoel ook bij Klaas Koch. Hij besluit om het weekend alvast op Goede Vrijdag te beginnen en de bedoeling is om te gaan wrakduiken op de Augusta, een voorpostenboot uit de Tweede Wereldoorlog. Op deze voorpostenboot hebben we vorig jaar voor het eerst op gedoken. Lukas Boer heeft de bel van deze voorpostenboot gevonden tijdens een duik, het was een blanco bel. Enkele dagen later hebben wij hem medegedeeld dat de voorpostenboot was geïdentificeerd als de oorspronkelijke visstoom-trawler LB 56 met de naam Schürzenjager. Trotse Lukas heeft hierop een t-shirt laten aanpassen met de bel en de naam Schürzenjager erop. Hiermee hebben wij Lukas een loer gedraaid en dit tijdens de wrakduikavond in de wrakduikfilm van Duikteam Zeester op 5 maart 2011 pas wereldkundig gemaakt. Een Schürzenjager is namelijk het Duitse woord voor rokkenjager. LB 56 stond natuurlijk voor Lukas Boer 56 jaar.
Vrijdagochtend Lauwersoog, bij het Booze Wijf ligt de Zeester op zijn vertrouwde plekje aan de steiger. Even voor zeven uur stampt de Zeester rustig richting de sluis, het belooft een mooie dag te worden wanneer de Zeester in de sluis geschut wordt en de sluisdeuren open gaan naar een nieuw avontuur, de Zeester vaart de haven van Lauwersoog uit de Waddenzee op. Er wordt koers gezet richting het wrak. Vorig jaar werden er in het geheim plannen gesmeed want de Augusta had mogelijkheden voor een project.
[youtube width=”680″ height=”530″]http://www.youtube.com/watch?v=5H4G4lSg8Nw[/youtube]
Aangekomen bij het wrak, het is dan rond 12:00 uur, wordt de dreg op het signaal van de zieke luchthoorn overboord gegooid. Hans Bruins en éne Vincent springen even later overboord om de ankerlijn op het wrak te zekeren. Eenmaal beneden op de bodem van de Zee, genieten ze even van het fraaie uitzicht, overal waar ze kijken zien ze zand. Wat ze ook doen, ze bleven zand zien en besloten om toen de ankerlijn met dreg maar weer naar de oppervlakte te schieten en gaan zelf ook aan de opstijging beginnen.
Klaas is het niet helemaal eens met de gang van zaken en vaart de Zeester opnieuw op het wrak aan om voor de tweede keer de dreg overboord te gooien. Dat vastleggen van de ankerlijn gespecialiseerd werk is dat weten we nu. Daarom zet Klaas zijn achter de hand gehouden troef in, de helft van het Special Forces Team Knabbel & Babbel, ook wel bekend als Rambo en Backup Rambo, Anton ten Have krijgt deze missie toegedeeld. Gekleed in gepast tenue zal hij deze missie laten slagen. Waarna al snel de andere duikteamleden de sprong in de Noordzee wagen om een duik te maken op het scheepswrak.
Onderwater wordt dit keer hard gewerkt, de bedoeling is om het stuurwerk van de Augusta te bergen met behulp van een grote hefballon. Het zicht op het wrak is goed, zo’n 6 meter, de watertemperatuur ligt tegen de 10 graden Celsius, en het wrak bevindt zich op een diepte van rond de 27 meter, redelijk goede omstandigheden om lekker te duiken.
De Augusta is in 1899 in Nederland gebouwd voor de visserij. In de Tweede Wereldoorlog werd het schip door de Duitsers geconfisqueerd en ingezet als Vorpostenboot V 1236. Op 18 april 1944 was voorpostenboot 1233, de voormalige VL 86 genaamd Vooruit, samen met voorpostenboot 1236, de voormalige VL 180 genaamd Augusta, op een patrouille wanneer ze tegen 17:00 uur 10 vijandelijke vliegtuigen hoog in de lucht naar het westen zagen vliegen. Ze nemen de vliegtuigen niet onder vuur aangezien deze zich ver buiten het bereik van hun geschut bevonden. Kort daarna werden er drie eenmotorige vijandelijke vliegtuigen gezien, ook hoog in de lucht vliegend richting het westen. Deze werden wel beschoten maar zover men kon waarnemen niet getroffen.
Even voor 18:00 uur werden 18 jagdbommenwerpers op een hoogte tussen de 400-600 meter gezien. De vliegtuigen vlogen achter de schepen voorbij om zo met de zon in hun rug aan te gaan vallen. De aanval werd verwacht en met man en macht werden de gevechtstations op beide voorpostenboten bemand en toen de vliegtuigen genaderd waren tot ongeveer 4000 meter, openden beide voorpostenboten het vuur op de vijandelijke vliegtuigen. Toen de vliegtuigen tot ongeveer 200-300 meter genaderd waren, begonnen zij met hun mitrailleurs te vuren en wierpen tegelijkertijd kleine bommen af toen ze over de voorpostenboten vlogen.
Bij deze eerste aanval liep de V 1236, welke vooraan voer, onder andere schade op aan de brug en het geschut maar door zware treffers in de scheepswand en machinekamer werkte de stuurinrichting niet meer en de V 1236 bleef stil liggen. De eveneens zwaar getroffen V1233 kon nog wel manoeuvreren en zich ook nog gedeeltelijk verweren. Bij de tweede aanval werd de V 1236 door bommen getroffen, ook nu kwamen de vliegtuigen vanuit de zon aanvallen, en de V 1236 liep nu snel vol en zonk binnen enkele minuten.
67 jaar later is het druk op het achterdek van de Zeester, de hefballon komt omhoog. Als de hefballon eenmaal aan de oppervlakte is, wordt met man en macht aan de lijn getrokken zodat de hefballon met stuurwerk achter de Zeester bungelt. Op dat moment springt Lukas overboord en maakt de hijskabel van de lier vast zodat het stuurwerk, inclusief hefballon, omhoog getakeld kan worden om zo op het achterschip van de Zeester te belanden.
[youtube width=”680″ height=”530″]http://www.youtube.com/watch?v=mBj75E1sxTk[/youtube]
Project stuurkolom is geslaagd, de ankerlijn op het wrak wordt losgegooid en de Zeester vaart met een goed gehumeurde bemanning weer richting Lauwersoog. Het hele project heeft nogal wat tijd in beslag genomen en vandaar dat de Zeester pas tegen 21:30 uur weer in de visserijhaven aankomt. Hier wordt de nacht doorgebracht want de volgende dag zal er ook gewoon weer gedoken worden op de Noordzee.
Tags: booze wijf, duikteam zeester, klaas koch, lauwersoog, logboek, lukas boer, noordzee, rambo, schurzenjager, stuurkolom, tweede wereldoorlog, voorpostenboot, wrakduiken, zeester
Hele mooie foto van mijn broer.
Een echte rokkenjager… Zo kennen wij hem ook. Zeer geslaagde grap. Top