Lukas Boer
Mijn naam is Lukas Boer en ik ga zo’n beetje van het begin met Klaas mee. Ik ben in 1976 begonnen met duiken, en vanaf 1980 op de Noordzee, ben lid van de NOB (14062) alwaar ik in 1984 mijn 3-sters haalde, wat inmiddels is opgewaardeerd naar 4-sters. Ik ben lid van duikclub “de Otter” in Groningen wat los staat van het duikteam “Zeester”.
Ook de instructeurs-opleiding gedaan, maar heb hier eigenlijk nooit wat mee gedaan omdat ik het duiken zelf te leuk vind, en dus geen tijd heb om anderen op te leiden, tenzij het de Noordzee betreft. Mijn eerste Noordzee wrak was de Maurits en we hadden een zicht van 12 meter, ik was verkocht. De daaropvolgende wrakduik was ook leuk, maar toen maar een zicht van 12 centimeter. In al die jaren dat ik nu op de Noordzee duik, blijft het zicht altijd weer een verrassing. November 2008 hadden we op de Ilona (boven Terschelling) een zicht van 20 meter alleen zagen we bijna niets, omdat er zoveel vis rond zwom.
Ik heb in al die jaren veel spullen naar boven gehaald, maar het schijnt dat de scheepsbel nr. 1 is. Hier heb ik er (helaas) maar 3 van. Twee waarvan het schip bekend is, en de andere van een onbekende trawler. Maar ik moet wel zeggen dat ik mooiere dingen heb gezien, wat geen bellen waren. (Lampen, schalen, kompassen, flessen, broodjes koper, schroeven, ankers etc…)
Wat ik jammer vind dat ik vanaf 1981 geen logboek meer heb bijgehouden (zo’n gedoe) zodat ik de namen van alle wrakken waar ik ben geweest, hoe ze eruit zagen, wat er te halen viel niet vaak niet meer weet. Dus een raad voor de volgende generatie wrakduikers: Schrijf alles op.
Ik heb ook veel in de Middellandse zee gedoken op de bekendere wrakken (Donator, Togo, Congerwrak, Le Grec etc…) en dit waren allemaal deco duiken met onze bekende US navy tabel omdat er toen nog geen duikcomputers waren. De gemiddelde duik zat tussen de 40 en 60 meter. Hoef je tegenwoordig niet meer heen te gaan met een computer (veel te korte duiktijd) en eigenlijk alweer te diep voor Nitrox. Ja er was toen wel iets wat op een computer leek (een soort koektrommel) volgens mij heb ik de eerste echte computer in 1981 gezien (een Zwitsers merk dacht ik).
Verder onder andere gedoken in Egypte, Indonesië, Thailand, Cuba en Gambia, wat natuurlijk heel mooi is maar na een paar duiken begin ik de maagdelijke wrakken van de Noordzee weer te missen.
Mijn totaal aantal duiken tot nu toe moet ik schatten, maar het zullen er toch gauw zo’n 1600 zijn, waarvan er zo’n 700 in de Noordzee, en ik ben er nog niet flauw van. Het mooie van het Noordzee duiken is voor mij de vrijheid. Je duikt alleen (hoeft niet), en je hebt onder water verder met niemand wat van doen tenzij er iets aan de hand is natuurlijk, of een gezamenlijk klusje hebt. De ene keer een halve meter golf, en de andere keer een 3 meter golf, geen wind, veel wind, weinig zicht, veel zicht, mooie spullen, waardeloze spullen. Het is altijd weer een verrassing.
En niet te vergeten de lol die we aan boord hebben, en het stappen op de diverse Nederlandse en Duitse eilanden, en niet te vergeten, Los van’t Wief. Ik hoop dat Klaas er nog lang mee doorgaat, en dat we nog vele duiken mogen maken.
Beste Lukas,
Ik ben met een cursus wrakduiken bezig en heb één leerling. Dat is meer dan genoeg. Nooit geen volle klassen meer zoals vroeger op school. Ik lees toevallig jouw verhaal. Los van ’t wief, bevalt dat goed?
Deze zomer maak ik 4 duiken met mijn cursist. Tot dan.
Groeten, Gaiko Kuipers
Moi Lucas,
Had even niets te doen op Ameland
Mooi site en goeie verhalen en al lezende zou ik zo weer willen duiken
Ga binnenkort maar een weer een kijkje nemen bij de Otter op vrijdagavond
Groet Edu
Hoi Lukas.
Mooie verhalen klopt allemaal je hebt wel meer koper op voorraad dan ik maar het waren allemaal mooie duiken op de Noordzee nu alles een beetje op een laag pitje staat mede dat de Otter op zijn gat ligt,dus Edu de otter bestaat niet meer je zult iets anders moeten zoeken bv. (Miramar Groningen)
Succes verder Lukas en tot ziens zou ik maar zeggen.
Groeten Bart