Klaas Koch
Even voorstellen Klaas Koch, kwam krijsend op de wereld in Groningen 14 februari 1950. Sterrenbeeld waterman. Als kind bracht ik mijn vakanties door op Terschelling, naar zee dus omdat mijn ouders daar 2 zomerhuisjes hadden. Ook ging ik zo vaak ik maar kon mee op de Boukje een Zoutkamper viskotter de Zk 15 van Marinus Tillema, die als stuurman bij mijn opa had gevaren. Als de gelegenheid zich voor deed vaarde ik met de kusters van mijn ooms mee, (had 4 ooms die kapitein en eigenaar waren van kusters). Helaas geen verre reizen, maar van Delfzijl naar Groningen om hout te lossen in de Oosterhaven. Toen ik later mijn vakanties naar Mallorca en Ibiza Spanje maakte, ben ik gaan snorkelen en raakte ik gefascineerd door het onderwater leven en wilde dieper en langer onderwater. September 1976 ben ik lid geworden bij Miramar Groningen, een bijzonder leuke club met in het bestuur geen mensen die alleen over het duiken lullen maar zelf ook duiken. Mijn eerste buitenwater duik heb ik gemaakt zoals de meeste noordelijke duikers in Tynaarlo op 13 februari 1977.
De hond ging ook altijd mee.
Op 18 juni 1978 mijn eerste wrakduik gemaakt op de Boetak in de Waddenzee bij Terschelling. De Boetak is tot zinken gebracht tijdens de 2e WO en was geladen met o.a. lampenfittings, deze werden toen al geborgen door Duikteam Equador van Terschelling om met de opbrengst van het kopergeld hun clubkas te spekken. 6 juli 1978 werd een wrakduik georganiseerd door Hans Oldenburger met een Viskotter de WON 24 van de gebroeders Kooistra, deze hadden net een nieuw wrak op de schrijver gekregen van een wrak ten noorden van Terschelling. Beneden aangekomen keek ik mijn ogen uit, het zicht was meer dan 15 M en ik wist niet waar ik het eerst of laatst moest grijpen, er lag van alles porseleinen serviesgoed, olielampjes, naaimachines, flesjes azijn, kortom een grote grabbelton. Ik had nog geen netje en moest alles in de hand mee naar boven nemen (heb direct mijn duikuitrusting uitgebreid met een boodschappennetje.) Wij hebben het wrak de naam gegeven “Porseleinwrak”.
Olielampje, messchede en kopje uit de Thasos.
Later toen Equador achter de positie van het wrak kwam heeft Hille van Dieren uitgezocht dat dit het stoomschip de Thasos was, en geladen was met stukgoed. Sinds die duik ben ik besmet met het wrakduikers virus. (daar is maar 1 medicijn voor zoveel mogelijk wrakduiken).
Vanaf dat moment was ik bij elke wrakduiktrip die er in het noorden werd georganiseerd. We gingen met viskotters vanuit Harlingen en Lauwersoog naar verschillende wrakken die de schippers wisten te liggen. Omdat deze niet elk weekend met duikers de zee opgingen heb ik een rubberboot aangeschaft, een Zodiak MK 11 met een Yamaha 25 PK buitenboord motor. Omdat er nog geen gps was kon ik alleen betonde wrakken vinden, dat waren er 3 namelijk de Elphis, de Kalo en de Amerskerk. Met een zeekaart in een plastik hoes en duikkompas, duikbril op tegen het spatwater, scheurde ik naar de wrakken. Ik had ook geen fishfounder, moest om het wrak te vinden de dreg achter de rubberboot slepen tot deze achter het wrak bleef haken.
Achterdek van de Lauwers onderweg naar de Oriente.
De Zodiac ging ook mee op mijn vakanties naar Bretagne en Zuid frankrijk waar ik vele wrakduiken maakte op de bekende wrakken zoals onder andere de Donator.
Rond 1985 kwamen de eerste sportvisvaartuigen in Lauwersoog, waaronder de Lauwers van Eelco Staal, een voormalige boeienlegger van Rijkswaterstaat. Deze huurde ik voor het wrakduiken, kosten 900.- gulden voor de Zaterdag en 1100.- gulden voor de Zondag. Om het betaalbaar te houden moest ik een ploegje bij elkaar bellen van 30 duikers. Als er te veel wind stond moest ik het duiken afblazen en wou dan de volgende week. De schipper had dan vaak al afspraken met sportvissers zodat ik het weekend dan met de hond in het bos liep in plaats van een mooie wrakduik te maken.
De Zodiac op sleeptouw.
Het werd mij wel duidelijk om regelmatig te kunnen wrakduiken moest ik een eigen schip kopen. Na talrijke schepen te hebben bekeken van slepers tot viskotters zag ik in Stavoren de Zeester te koop liggen, ik was gelijk verliefd, met dit schip kan ik met mijn familie op vakantie en de weekenden mee wrakduiken.
September 1989 de Zeester gekocht en voorzien van een Marifoon, Fishfounder en Decca. Een door Miramar Groningen gesponsorde RVS duiktrap. Vanaf 1990 elk weekend als het weer gunstig was (soms ook als het weer niet gunstig was windkracht 7) er met de Zeester op uit om te wrakduiken. Met een vast ploegje van 8 prettig gestoorde wrak- duikers konden we nu op zoek gaan naar nieuwe wrakken, van de west- en noordkust van Nederland, noordkust van Duitsland en Helgoland tot en met de westkust van Denemarken.
We hebben veel nog maagdelijke wrakken met de Zeester gelokaliseerd zoals: vele Duitse voorpostenboten, M boten en Sperbrechers uit de eerste – en tweede WO. Vrachtschepen, stoomschepen tot baggermolens aan toe. Met een aantal wrakken hebben we de pers en de TV gehaald, zoals de Engelse onderzeer HMS E 3, en het koperschip de Kerwood.
Ik hoop nog vele jaren met de Zeester uit te varen, nieuwe wrakken te ontdekken en mooie duiken te maken.
Groet Klaas Koch
