Jan Kruizinga

Mijn naam is Jan Kruizinga en ik woon in Westerbroek. Al jaren vaar ik er op uit met mijn rubberboot, vele tochtjes heb ik met mijn familie en kameraden ondernomen naar onder andere Ameland, Borkum en Helgoland. Ook was ik met mijn rubberboot te vinden bij “Rondje Texel”, waar ik met mijn rubberboot de organisatie hielp. Op een gegeven moment vroegen Lukas en Kasper mij of ik met hun een keer de Noordzee op wilde zodat zij konden wrakduiken, dat avontuur zag ik wel zitten dus met de rubberboot op een zaterdag naar Lauwersoog en toen de zee op richting een wrak. Bij het wrak gingen Lukas en Kasper naar beneden en daar zat Jan moederziel alleen verlaten op zee. Op dat moment heb ik besloten dat ik ook wilde duiken, dus aan het leren voor mijn brevet en toen ik die gehaald heb, ben ik in Juli 1997 met Lukas meegegaan naar de “Zeester”, Het wrak waar we op gedoken hadden die dag was bootje omgekeerd (een Duitse torpedobootjager uit de Tweede Wereld Oorlog). Lukas was mijn buddy en ik moest hem gewoon volgen, ik trof het meteen met een zicht van ongeveer 8 meter onder water, langzaam daalde wij af naar het wrak en daar doemde een grote berg grof grind op (ik zit in de grind- en zandhandel). Op het wrak gekomen bleek dit helemaal geen grind te zijn (weg handel) maar anemonen die het wrak overwoekerd hadden. Op onze tocht door het wrak ontdekten wij een ruimte waar honderden flessen drank lagen. We hebben toen een lading flessen meegenomen, 32 stuks, en toen zat onze duiktijd erop en begonnen wij aan onze opstijging. Na deze dag had ik de smaak te pakken en ben ik nog vele keren mee geweest met de “Zeester” om te duiken, één favoriet wrak van mij is de “H.M.S. E3” een Engelse Onderzeeër uit de Eerste Wereld Oorlog.

Ik probeer in het duikseizoen zoveel mogelijk zaterdagen mee te gaan, dit lukt niet altijd wegens familie verplichtingen of vanwege mijn eigen bedrijf, ook ben ik zo nu en dan wel eens op een zondag aan boord van de “Zeester”. Waar ik ook altijd naar uitkijk is de wereld beroemde Zeester soep die op de terugreis vaak gemaakt wordt. Vooral het Pinksterweekend op Terschelling wil ik niet missen, met de vele neven activiteiten, tochtje naar het wrakkenmuseum van Hille van Dieren, de clubavond van Duikteam Equador op vrijdag, en alle andere duikschepen die dan op Terschelling komen.

Af en toe heeft Duikteam Zeester ook projecten, zoals een Flak (Flugzeug Abwehr Kanonne) bergen, natuurlijk niet vergeten het koperwrak “Kerwood” waar een aantal projecten liepen om het koper te bergen. Het leuke van de projecten vind ik de technische kant, de vele voorbereidingen daar kan ik mij echt op uit leven. Maar ook het schoonmaken, restaureren van de opgedoken artefacten die dienen ter identificatie van het wrak en waarna zo mogelijk deze voor een groot publiek tentoon gesteld worden in bijvoorbeeld het Booze Wief vind ik leuk werk.

In de winter help ik Klaas Koch geregeld met het onderhoud van de “Zeester”, daar doe ik dan las-, schilder-, timmerwerkzaamheden en alle andere voorkomende klusjes. Vaak zijn hier dan ook andere duikteam leden aanwezig waardoor het al snel een gezellige boel wordt.

Wat doe ik als ik niet duik? Tja ik ben getrouwd en wij hebben een zoon en een dochter, en samen met mijn zoon hebben wij een Handelsonderneming dat zand, grond, grind en erfverhardingsmaterialen zoals klinkers, steenslag en asvalt verkoopt, ook verhuren wij afvalcontainers en slopen we af en toe een huis of boerderij. Misschien ga ik van al mijn belevenissen ooit nog eens een boek schrijven, dit zal dan waarschijnlijk een complete serie worden want ik heb genoeg beleefd.

Wil je nog meer van mij weten of zoek je nog een partij stenen, klinkers, grind of zand, spreek me dan aan als ik aan boord van de “Zeester” ben, op de Zaterdagen ben ik regelmatig mee als de “Zeester” er weer op uit gaat om nieuwe avonturen te beleven.

Met vriendelijke groeten,

 

Jan Kruizinga,

 

Â